Geçen gün yolda yürürken vatanda?Ÿın biri di?Ÿerine; yabancılar ne iyi?… Bir de bizimkilere bak?… Diyerek kendi memleketini kötülüyordu gururla.

Ki?Ÿi kendini ne ile ölçerse ya?Ÿam boyutunun sınırları da odur. Memleket kötü olamaz, bir millet, bir ırk, bir aile kötü olamaz, Ancak ki?Ÿiler kötü olabilir. Aynı ?Ÿekilde bir millet, bir ırk, bir memleket de tamamen iyi olamayabilir ancak iyi gören iyi dü?Ÿünür. Genellemeleri ile marifetlenen insanlardan geçilmez olmu?Ÿ benim ülkem. Oysa insanları biraz daha anlamaya çalı?Ÿırsak kibarcası bazen empati yapsak muhakkak ki problemler ve anla?Ÿmazlıklar daha kolay çözülebilir diye dü?Ÿünüyorum.

İnsanlar ortak noktalarını bulabildikçe birbirlerini daha iyi anlayabilirler.

Hele benim toplumumun ortak noktası o kadar çoktur ki onu parçalamak bir hayalden ibarettir ancak. Nedir bizi birle?Ÿtiren esas de?Ÿer ve ortak nokta tabiî ki inançlarımız. Bazı farklılıklar görülse de inançlarımızın özünde birizdir.

Açık giyinen bayanları inançsız gibi gören bazı arkada?Ÿlarımız olmu?Ÿtur. Ben elbette Allah?’ın örtünme emrini görmezden gelemem ancak örtünmemesi insanları inançsız yapsaydı namaz kılmayan veya di?Ÿer Allah?’ın emirlerini de yerine getirmeyen herkes inançsız olurdu. Bir de bi insanın inançsız oldu?Ÿunu söylemek çok büyük bir sorumluluktur. İnançsız olmak için bilerek ve ısrarla bir günahı inkâr etmek ve ?Ÿirk ko?Ÿmak gereklidir. Ayrıca Namus ve hayâ da sadece kadınlara sorulmayacaktır.

İnsan biraz zamanı anlayabilse ne kadar küçük oldu?Ÿunu anlayacaktır. Küçük oldu?Ÿumuz bu dünyada insanları o kadar da kolay kırıp incitemeyece?Ÿimizi anlayaca?Ÿızdır. Ne diyor Mevlana;

Ey İnsan Kafda?Ÿı kadar Yüksekte olsan da, Kefene Sı?Ÿacak Kadar Küçüksün. Unutma her ?Ÿeyin bir hesabı var üzdü?Ÿün kadar üzülürsün.

Biz eksikliklerimizle insanızdır. Zaaflar insanlar içindir. Zayıf olu?Ÿumuz bizi insan ve kul yapan yanımızdır. Güçlü olan ise sadece Allah (c.c.) dır. Zaaflarımızı kontrol etmek ve Allah?’a teslim olma yolundaki yolculu?Ÿumuzda bizi kemale ula?Ÿtıran ?Ÿeydir. Kamil insan odur ki zaaflarıyla terbiye olan de?Ÿil de zaaflarını terbiye edendir.

Rabbim kalbimize izan ve feraset versin. Emirlerini gere?Ÿi gibi anlayıp onları eri?Ÿilmez kavanozlarda saklayanlardan de?Ÿil de her anımızda gözümüzün önünde yakınlarımızda tutabilmeyi nasip etsin. Duvarlarda yıllarca asılı olan tozlanan ve anlayamadı?Ÿımız Kur-anı, her an anlayabilece?Ÿimiz ve duvardan inmi?Ÿ olarak yakınlarımızda tutabilmeyi nasip etsin. ?‡ünkü bizi biz eden de odur.

Biz biriz bir olmaktan da gururluyuz. Her türlü ba?Ÿkala?Ÿtırmaya da kar?Ÿıyız. Seviyorum memleketimi, seviyorum insanlarımı, seviyorum ülkemi. Gayrisine da ermez zaten aklım benim?….

Saygılarımla?…